شعر

سرودمت که مرا از خود بدانی ستودمت که مرا به عشق سرایی تو از تبار خدایی و من از  تبار

مرا چنین بشنو که گذر کنی به برم مرا چنین پندار که سفر کنی ز برم مرا چنین بیدار که

ز دیده گذشتم و غمدیده شدم ز عشق گذشتم و بی کینه شدم ز مستی گذشتم و دیوانه شدم مرا